Motorschip Verandering

De Verandering is op een van de vele werven in het Belgische Boom aan de Schelde gebouwd voor de ‘stenenvaart’ en werd op 22 januari 1914 te water gelaten. Het schip had toen een woning voorin en een klein stuurhutje achterop, boven de machinekamer. Ook had ze een ronde houten luikenkap, wat kenmerkend is voor Belgische schepen uit die tijd. De Nederlandse schepen hadden meestal een spitse luikenkap.

De afmetingen van de Verandering zijn bijzonder, maar de 28,18 x 4,84 meter die ze meet is waarschijnlijk gebaseerd op de sluizen die in het vaargebied voorkwamen. Het schip heeft in haar bestaan verschillende motoren gehad, maar begon met een Kromhout van slechts 35 pk. Ook heeft ze allerlei namen gehad zoals Joseph V, de Toekomst, Mathilde, Eldria, Gerta II, en nu heet ze dus Verandering.

Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog is Verandering overgegaan in Nederlandse handen en na een paar jaar kwamen er aanpassingen, zoals het plaatsen van een roef (kleine woning) en een grote stuurhut. De Verandering werd vooral gebruikt voor de zand- en grindvaart en uitgerust met een ‘zelflosinstallatie’, waardoor de schipper altijd zonder hulp van een kraan op de wal zelf zijn vrachtje kon lossen. Werken met een zelflosser hield in dat er iemand aan de bak stond in het ruim en iemand anders de lier bediende om de lading uit het schip te lossen. Het vaargebied was toen voornamelijk België en Limburg.

Toen er steeds meer behoefte kwam aan grotere volumes in de vrachtvaart, is besloten het schip te verdiepen. Dat betekende dat er een strook van 60 centimeter in de hoogte op werd gezet. Het schip ging in de ‘wilde vaart’, wat betekende dat er verschillende soorten ladingen werden ingenomen die door heel Nederland en België moesten worden afgeleverd. De ronde kap werd eraf gehaald en het schip werd uitgerust met een zogenaamde ‘Friese’ kap naar Nederlands voorbeeld. De lading die er in ging kon van alles zijn; rollen ijzer, boomstammen, veevoer, kunstmest, zout, oud ijzer, cement enz. De schippers kregen in die tijd hun vrachten veelal via de ‘schippersbeurs’; een plek waar iedereen zich in moest schrijven en op zijn beurt moest wachten voor een vrachtje.

In 1970 is het schip omgebouwd tot woonschip en vanaf 1992 is de huidige eigenaresse begonnen met het opknappen van de Verandering. Er was niets meer veranderd sinds de jaren ‘50, dus alles was oud en versleten. Dat het schip met gevoel voor geschiedenis wordt behandeld is duidelijk te zien, want de huidige aanblik doet, ondanks dat er onder de luiken gewoond wordt, nog steeds vermoeden dat er vracht mee wordt gevaren.